Gminna Biblioteka Publiczna

Halina Rubin urodziła się w przededniu II wojny światowej. Z dzieciństwa pamięta dramatyczną ucieczkę w głąb Związku Radzieckiego i leśne życie wśród partyzantów. Zdołała przetrwać dzięki odwadze i zaradności swej matki, która dokonywała cudów, żeby chronić córkę, a jednocześnie opiekowała się rannymi żołnierzami. Po wojnie rodzina zamieszkała w Warszawie, jednak w 1968 roku zmuszona była wyruszyć w kolejną podróż.
Po śmierci rodziców Halina przez wiele lat nie dotykała dwóch zakurzonych pudeł z ich listami, dokumentami, zdjęciami i notatkami. Dopiero za namową córki zajrzała do nich i zaczęła odkrywać szczegóły traumatycznej historii rodzinnej. Żeby dowiedzieć się więcej, wyruszyła w intymną podróż do dawno zapomnianych miejsc, śladami swojej niezwykłej matki.

Nic nie zmieniłem. Tak jak było wtedy zapisane, tak pozostało. Dokładny opis widzianych z "dołu" wydarzeń, które rozpoczęły się od izraelsko-arabskiej wojny sześciodniowej i przetoczyły lawiną po Polsce, znajdując swój wyraz w kampanii antysemickiej wywołanej przez PZPR, a efektownie zwieńczonej aferą wokół Dziadów, wiecami i strajkami protestacyjnymi studentów na wyższych uczelniach. Był to czas, kiedy w społeczeństwie górę brały namiętności. Działy się rzeczy haniebne i szlachetne. Małość i wielkość ścierały się nieustannie. Dla wielu Polaków był to egzamin z człowieczeństwa. [Marek Nowakowski]